പ്രകാശവും ലജ്ജയും
തങ്കലേക്കു നോക്കിയവർ പ്രകാശിതരായി; അവരുടെ മുഖം ലജ്ജിച്ചു പോയതുമില്ല (സങ്കീ 34:5).
സാധാരണയായി
ഒരു നല്ല വാർത്ത, ഒരു ജയം,
ഒരു അനുഗ്രഹം തുടങ്ങിയവ നമ്മുടെ മുഖത്ത് പ്രകാശം കൊണ്ടു വരാറുണ്ട്. എന്നാൽ
ഒരു തോൽവി, ഒരു ദു:ഖ വാർത്ത, അല്ലെങ്കിൽ
ഒരു രോഗം ഇത്തരം അവസരങ്ങളിൽ എപ്രകാരമായിരിക്കും നമ്മുടെ മുഖം? ജീവിതത്തിലെ പല അവസരങ്ങളിലും നമുക്ക് ലജ്ജയും, വിരസതയും, മ്ലാനതയും
അനുഭവപ്പെടാറുണ്ടോ? അത്, അത്തരം
അവസരങ്ങളിൽ നാം ദൈവത്തിങ്കലേക്ക് സഹായത്തിനായി നോക്കാറില്ല എന്നതു കൊണ്ട് തന്നെ
ആയിരിക്കും.
സീനായി
മലയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ എപ്രകാരമായിരിക്കും മോശെയുടെ മുഖം പ്രകാശിച്ചത്
എന്നോർത്ത് ഞാൻ അതിശയിക്കാറുണ്ട്. കർത്താവിനോട് സംസ്സാരിച്ച ശേഷം തന്റെ മുഖം
തേജസ്സുള്ളതായി മാറിയതിനാൽ മോശെക്ക് മുഖത്ത് മൂടുപടം വരെ ധരിക്കേണ്ടി വന്നു (പുറ 34:29,35).
എത്രമാത്രം
കൂടുതൽ നിങ്ങൾ തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നുവോ അത്രയും കൂടുതൽ പ്രകാശമുള്ളവരായി
മാറും നിങ്ങൾ. മറ്റൊരു രീതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, എത്രമാത്രം കുറച്ച് നിങ്ങൾ തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നുവോ അതിനനുസരിച്ചുള്ള
കുറഞ്ഞ പ്രകാശം മാത്രമേ നിങ്ങളിൽ ഉണ്ടാകു.
മനുഷ്യരിലേക്ക് നോക്കിയാൽ
ഒരു പക്ഷേ നിങ്ങൾ ലജ്ജിതരായി തീരാം; മറിച്ച് ദൈവത്തിങ്കലേക്ക് നോക്കിയാൽ നിങ്ങൾ
പ്രശമുള്ളവരായി മാറും!
പ്രാർത്ഥന:
കർത്താവേ, ജീവിതത്തിൽ
എന്തു തന്നെ സംഭവിച്ചാലും തിരുമുഖത്തേക്ക് നോക്കുവാൻ അടിയനെ പഠിപ്പിക്കേണമേ. ആമേൻ
(Translated from English to Malayalam by R. J. Nagpur)
Comments
Post a Comment